مسموم شدم

ساعت ۲ظهر،پای گاز یک جور قاطی پلو که از نت پیدا کردم را سرهم بندی می کنم برای ناهار،

زینا زودتر ناهار خورده تا برود کلاس تکواندو،روشنا بعد از دوهفته هنوز آبریزش دارد،دارو خورده و بی حال دراز کشیده،

حالم خوب نیست،

انگار از خط زندگی پرت شدم ته چاه،

قبل ترها زودبه زود تجربه می کردم این حال رو،

بی دلیل در مغزم چیزی کم و زیاد ترشح می شد که با قرص ها حل شد،

اما این حال بدم به خاطر سمی است که دیروز خوردم،

از حرف های آقای میم مسموم شدم،

بعد با اینکه باهم قهر نبودیم اما میلی به حرف زدن نداشتم،حتی نگاه کردنش هم برایم سخت بود،

هرچه کردم نتوانستم خوب باشم،شب هم نخوابیدم،انگار یک آدم دیگر شدم،

یک ربات بی حس،

هرصبح به محض بیدار شدن حالم خوب بود و یادم می رفت شب قبل چه حسی داشتم

اما دیشب روشنا نگذاشت بخوابم،صبح کسل تر بیدار شدم،

دلم نمی خواهد خوب باشم،

دلم نمی خواهد بد باشم،

حال عجیبی....