برای موناهایی که جایشان نیستم

صفحه این‌.ستا.گرام را باز می کنم،چشمم به مونایی می افتد که کلاه سبز سرش کرده،مداد چشم سبز کشیده و از ته دل می خندد.

دلم برای تمام موناهایی که می توانستم جایشان باشم و نیستم،تنگ شده!

موناهای راننده،موناهای شاغل،موناهای مهندس،معلم،هنرمند،بلاگر،حتی مونایی که از رابطه بیرون آمده،سیگار می کشد،داد می زند،حس پوچی دارد

موناهایی که شبیه آلان من نیستند،پوشش، عقیده و جهان بینی شان متفاوت است،

 مثل من وسط یک خانه بهم ریخته،با بچه ای روی پا و کتابی در دست،نیستند،

کاش زندگی فرصت این تغییر نقش ها را به ما می داد.

پ.ن:البته هرگز نمی خواستم یک مونای درگیر جنگ و تبعیض باشم.