سه شنبه غر زدن!

حال امروزم،بعد از تولد روشنا هزاربار برایم تکرار شده،اینکه خانه آنقدر بهم ریخته که دوست دارم فرار کنم از همه چی!

دیروز عصر با آقای میم رفتیم مجلس ختم یکی از آشنایان،بچه ها هر دو خانه بودند و تنها،نزدیک غروب بود که برگشتیم به آقای میم گفتم بچه ها را ببریم کمی با ماشین بچرخند،قبول کرد،زینا هم خودش آماده شد و هم روشنا را حاضر کرد و هر دو آمدند و رفتیم پارک و کمی خرید و برگشتیم ساعت ۹شب بود،

بچه ها در نبود ما آنقدر ریخته بودند که جا نبود در خانه راه برویم!!!

من هم شب ها ساعت ۱۰خوابم می گیرد و توان کار ندارم کمی جمع و جور کردم و به عادت جدید شب های تابستان برای هر دو نفری یک کتاب خواندم و تقریبا غش کردم!

حالا این منم و کوه اسباب بازی و ظرف های شام و خریدهای دیروز،

دلم می خواست کاری نداشتم،بعد از خوردن یک لیوان قهوه می نشستم سر درس هایم و  پنج ساعت کامل درس می خواندم،یا درس نداشتم و شماره دوزی تقویم تولد روشنا را می دوختم،یا کتابم را می خواندم!!!

یادم هست زینا شبیه روشنا نبود و آنقدر سریع خانه را بهم نمی ریخت در عوض روشنا اهل بازی با اسباب بازی هاست و طفلکی ها بعد سال ها از تنهایی در آمدند!!!