برف

همین آلان نشستم روی مبل کنار پنجره،پرده را کنار زدم ، دانه های برف ریز و کم رنگ می بارند،

معلم زینا بیمار شده و کلاس حضوری و مجازی نداشتند،امروز تا هروقت شد خوابیدیم!

بعد سر فرصت صبحانه خوردیم،آلان هم زینا و دوتا از دوست هایش باهم بازی می کنند،

ماشین لباسشویی روشن،روشنا رفته پیش زینا و با تعجب به بازی بچه ها نگاه می کند و گاهی وسایل را بر میدارد و از اتاق بیرونش می کنند!

دیروز با مشاورم صحبت کردم، نزدیک دوساعت،از زینا و شرایط مدرسه اش گفتم،از اینکه زینا را مثل خودم محتاج تایید و تشویق دیگران بار نیاوردم،از من تشکر کرد!

از اینکه موفقیت هایم را نمی بینم،از حس بی ارزشی که هرچندوقت یکبار می آید گلویم را می گیرد گفتم،

صدای مشاورم در گوشم خاموش شده و به جایش مادرم مدام می آید و حرف می زند،ایراد می گیرد و....

نیاز دارم حضوری ببینمش،حتی هفته ای چندبار ویس هایش را گوش بدهم تا از تله ها بیرون بیایم،آدم معمولی شادی که او از من ساخت را باید دوباره بسازم.