هپی تولد!

روی کانتر آشپزخانه پر از ظرف و پوست تخم مرغ و آرد و شکر و وسایل کیک پزی است.

کیک را گذاشتم داخل فر و دراز کشیدم روی مبل،چند وقتی هست زانوی پای چپم مثل قبل نیست و نمی توانم مدت زیادی بایستم و درد می گیرد.

دلم میخواست کیک را دستم می گرفتم و می رفتم خانه مادر آقای میم و دورهم می خوردیم اما حیف آقای میم به دلایلی منع رفت و آمد صادر کرده.

این عصرهای قشنگ بهاری دلم نمی خواهد تنها باشم شاید هنوز به دفتر عادت دارم که شلوغ بود و مشغول کار بودم.

دلم می خواست برای خودم تولد می گرفتم،اما خیلی بی پولم حتی به رسم هرسال هدیه هم نمی توانم برای خودم بگیرم.

بچه ها برایم هپی برثدی می خوانند و من از ته سرم می گذرد چه زندگی دردناکی در پیش داشتم وقتی دنیا آمدم،اما ته قلبم شاد و امیدوار این جمله را پاک می کنم و می گویم خوشحالم راه خودم را پیدا کردم و دیگر درد نمی کشم.