باسواد من

زینای من امروز بعد از فراز و نشیب های بی امان کرونا،کلاس های آنلاین،حضوری هفته ای دوساعت،دوباره آنلاین،حضوری شدن بعد از عید،تعطیل شدن به خاطر آلودگی هوا و گردغبار،

بالاخره کلاس اولش تمام شد و رسما باسواد شدن شان را با کلی جیغ و داد و خوردن کیک و آبمیوه جشن گرفتند!

به نظرم شبیه معجزه خلقت می ماند،جنینی که هم اندازه دانه ی ارزن نیست بعد از نه ماه انسان کاملی می شود،

دخترک هفت ساله ای که چشم هایش به جهان بسته بود،گنگ و ناتوان در برابر خطوط و نوشته ها می ایستاد،امروز کتاب می خواند، نامه می نویسد،زیرنویس تی وی را می خواند،جمع و تفریق می کند

هربار زینا چیزی میخواند و می نویسد اشک در چشم هایم حلقه می زند و برای معلمش دعا می کنم،به اندازه ی من در تکامل زینا سهم داشت...