فراموشی های مادرفرزندی

روشنا سوار تاب شده،زینا برایش شعر تاب تاب عباسی می خواند

همانطور که قهوه فوری را می ریزم داخل فنجان به زینا می گویم یادت  این شعر را می خواندم:

تاب تاب عباسی/یک دختربلایی/اسمش چیه زیناییی!!

با هجوم خاطرات کوچکی زینا قلبم مچاله شد،مثل یک فیلم روی دور تند

اما زینا یادش نمی آمد

راستش دلم گرفت،خاطرات خوبی بود لحظه های تاب بازی زینا و از اینکه فراموش کرده بود ناراحت شدم

کاش فراموشی دکمه انتخاب خاطرات خوب و بد داشت.