ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
در مورد فضای وبلاگ دچار یک چالش شدم....بوک مارک ام را تقریبا روزی سه چهار بار بهش سر می زنم و معدود وبلاگ های آپ شده را می خوانم،برخی وبلاگ ها بیش از بیست کامنت دارند،یکجور فضای تعاملی واقعی،تک و توک اصلا امکان درج کامنت ندارند و برخی اصولا کامنت های صفر یا اندکی دارند،نمی دانم برای وبلاگ خوانده شدن مهم است یا صرفا نوشتن؟خودم برای چند روز بس که کامنت های پرت و پلا(خارج از موضوع)دریافت کردم،امکان درج نظر را بستم اما بعد دیدم من آدم این کار نیستم...چون خودم وقتی به یک پست رمز دار یا کامنت بسته می خورم خیلی سرخورده می شوم دوست نداشتم وبلاگم این فضا را داشته باشد،
در سایر فضاهای مجازی هم همین چالش را دارم....نوشتن یا خوانده شدن؟ مسئله این است!!!
پ.ن:البته آمار بازدیدها را می دانم می توان فهمید اما بازدید بدون کامنت و لایک؟انگار نیست!!!!!
قربونت عزیزم


باعث افتخاره
سلاااااام
خیلی حس خوبی بود
من چند شب پیش اومدم اینجا و بخشی از پستاتو خوندم
همون حس همذاتپنداری
به نظرم کامنت باز باشه بهتره
ولی خوب تاییدی باشه که هر کس هرچی خواست نگه و بره
یاسی ترین عزیزم.....ممنون که آمدی،هر روز بهت سر می زنم گاهی دوبار می خوانمت
برای من کامنت گرفتن و خونده شدن و تعامل خیلی مهم و لذت بخش هست ولی کلا چون آدم درون گرایی هستم بعضی وقتا مثل الان فقط دلم میخواد بنویسم بدون اینکه مجبور باشم بعدش هیچ توضیح اضافه ای بدم.
ولی در کل خوشحالم که بازه کامنتت و میشه حرف زد
سلام ریحانه عزیزم....زیارت قبول....ممنونم که میای و برام کامنت میذاری...گاهی دستم می رود تا کامنتی برایت بزارم و بسته است...☹☹☹اما کاملا موافقم توضیح اضافه دادن سخت و دوست نداشتنی
سلام
مدت کمیه که میخونمت ولی چیزی برای گفتن پیدا نکردم
منم گاهی این چالشو دارم اینکه بنویسم و تخلیه بشم یه طرف ماجرا و اینکه خوانده بشه یه طرف دیگه البته سعی میکنم به دومی زیاد اهمیت ندم چون دنبال حال خوب خودمم و این با نوشتن بیشتر ایجاد میشه تا خونده شدن
سلام....متشکرم که مرا می خوانی!حال خوب خود آدم مهم تر
سلاملکم:)
به نظرم خوانده شدن! چون تو فضای عمومی مثل وبلاگ آدم ته ذهنش داره به خونده شدن فکر میکنه و تبادل آرا. وگرنه که خب تو دفترچه یادداشت می نوشت
سلام علیکم نرگس عزیز....موافقم اما خب من فعلا و احتمالا همیشه!از نوشتن در دفتر منع پزشکی شدم!
من خودم جز دسته ای هستم که دلم میخواد فقط بخونم و بنویسم. کلن کم پیش میاد کامنت بنویسم.
سلام....ممنونم از اینکه اول برام کامنت گذاشتی و دوم من رو به وبلاگت دعوت کردی