باران پاییزی

خسته و بی اعصاب،بی حوصله از شب کشدار پاییزی،دلگیر از دست آقای میم که طبق معمول هیچ تلاش موثری در جهت حل مشکل مزمن حوصله سر رفتگی زینا نکرده و توپ را انداخته بود در زمین من،نشسته بودم روی مبل و دنبال انیمیشن خوب بودم که با زینا آخرشب ببینیم،

صدای رعد و برق شنیدم،زینا را فرستادم پشت پنجره و صدای جیغش بلند شد:بارون میاد!!!!!!!!

از تراس نگاه کردم،هوا بوی خاک داشت و باران چقر و سنگین نَمی به زمین زده بود،

خوشحال شدم،

برای شروع پاییز واقعی همین باران کافی بود،

حالا هم باد می وزد و هوا واقعا خنک شده،

پ.ن:ته دلم یک غم مستمر سنگین نشسته،هر خنده ای که می کنم انگار این غم را قورت می دهم،انگار چاره ای جز نگه داشتن اش ندارم،راه حلش فقط زمان است آن هم چندسال....