توسعه فردی قسمت الف

روشنا خواب بد دیده بود،گریه می کرد با صدای بلند،خواب آلود رفتم توی اتاق،گذاشتمش روی پام و خودم دراز کشیدم و خوابم برد

خواب دیدم کوله پشتی به دوش،وارد یک دانشگاه قدیمی و خیلی بزرگ در فرانکفورت شدم،دانشگاه تمام مجسمه و آب نما بود با دیوارهای بلند شبیه مترو پلیس یونان

فلسفه می خواندم آنجا،تازه وارد بودم سبک و شاد،عکس می گرفتم و می فرستادم در گروه خانوادگی

بیدار که شدم هنوز شاد بودم و روشنا خواب خواب بود.

این سبکبالی باعث شد از توسعه فردی بنویسم

توسعه فردی به نظر من یعنی رشد عرضی روح و روان،رشد کیفی مغز و جسم

کسب هرمهارت و تجربه،درس،دانشگاه و حتی ورزش و دیدن فیلم و خواندن کتاب های خوب همه باعث توسعه فردی می شوند

اما برای من مادر که تمام روز مشغول بچه ها هستم،شام و ناهار می پزم،خانه را جمع و جور می کنم،به حرف های بی پایان بزرگتر و خرابکاری های تمام نشدنی کوچکتر اهمیت می دهم،بازی می کنم،کلیپ ساخت دست بزرگتر را می بینم،کوچکتر را می خوابانم،عوض می کنم،جارو و طی می کشم،چای و میوه برای همسر خسته می برم،حرف هایم را از ده صافی رد می کنم تا مرد خسته ی پر دغدغه آخر شب غر نشنود،

سهمی از این توسعه دارم؟

جسمی که بر اثر زایمان تحلیل رفته و اضافه وزن پیدا کرده،بی خوابی و بدخوابی ها ضعیفش کرده در کجای این توسعه قرار گرفته؟

اعصابی که به دلیل کارهای پرفشار مادری و خانه داری و نداشتن تفریح و وقت خالی فشرده شده،افسردگی و خشم دارد ،نه تنها توسعه نیافته که بدتر خراب شده.

برای من مادر که به دلیل بچه کوچک،هوای آلوده،کرونا،و نداشتن پرستار و مادری که تمام روز بچه هایم را نگه دارد از کار و فعالیت های اجتماعی محروم شدم چه توسعه فردی تعریف شده؟این انزوای خودخواسته در کجای توسعه فردی قرار دارد؟

پست بعدی ادامه اش می دهم