چالش های زبان نفهم

نشستم بالای سر زینا که از شدت تب و سردرد مثل مرغ پرکنده نه می تواند بخوابد،نه بنشیند،نه دراز بکشد و من هیچ کاری جز دادن مسکن و دم نوش و بغل کردنش از دستم برنمی آید.

نگرانم اگر روشنا این ویروس را بگیرد با آن بی زبانی اش چقدر اذیت می شود.

کمی بعد زینا می خوابد،روشنا می خوابد،می روم توی اتاق دیگری و بساط نخ و سوزن هایم را برمیدارم و می دوزم تا حالم خوب بشود،

می دوزم و با خودم حرف می زنم

چالش های زندگی شبیه سربازی اجباری اند

حرف زور دارند،زور بازو دارند،قلچماق و زبان نفهمند

مثلا نمی فهمند که اوضاع زندگی شخصی من تازه کمی خوب شده،بعد دوسال رفتم سمت نخ و سوزن،ورزش را دوباره شروع کردم،رژیم خوب پیش می رود،زینا مدرسه را دوست دارد،روشنا دارد عاقل تر می شود و باخودش بازی می کند

زینا و روشنا همین اول مهرماهی یکبار مریض شدند البته خفیف

حالا سرماه دوباره اینجوری ازپا بیافتند انصاف نیست!

روشنا کوچک است برای سردرد به این شدیدی

زینا زرد و لاغر شده،یک روز به جز کمی دمنوش و بیسکویت ساقه طلایی چیزی نخورده

نمی فهمند

چالش های زبان نفهم را در آغوش می کشم چاره ای هم هست؟