شب پاییزی

نشستیم کنار زینا که بساط مشق هایش از کجا تا کجا!پهن شده،دفتر نقاشی و مداد رنگی های روشنا هم پخش و پلا شدند کنار دفتر و کتاب زینا

وضو گرفتم تا نماز بخوانم،اما زینا گفت گرسنه ام،بشقاب میوه را حاضر کردم و سه تایی کنار هم نشستیم به میوه خوردن.

قاب قشنگی از زندگی پاییزی ،

انگار نه انگار سه ساعت قبل آنچنان دچار اضطراب شدم که توان حرکت را از دست دادم ، قلبم تند تند می زد و به سختی نفس می کشیدم ،شاید یکجور حمله اضطرابی خفیف بود.

حالم که بهتر شد شام را آماده کردم،بچه های بی حوصله و کسل را از  پای تی وی و گوشی جمع و جور کردم!موهای روشنا را بستم،زینا را نشاندم پای مشق و روشنا را مشغول نقاشی کردم

زندگی همین لحظه های آرام و معمولی اش گاهی چنان دور از دسترس می شود که به آرزو می ماند.