زمستان هست همچنان

روی کاغذچسبی آبی رنگ نوشتم "نمک ممنوع"با چسب نواری چسباندم روی کاشی های کنار گاز،من و مادرم نگران بودیم نکند طبق عادت داخل غذا ها نمک بریزیم و حال پدرم بدتر بشود.

ترکیب عجیبی است،هم خوشحالیم که با آن خونریزی عجیب از دست نرفت و دچار شوک نشد و هم غمگینیم که باید برویم در صف پیوند کبد،

به خاطر اشتباه پزشکی ،دکتری که پدرم ده سال تحت نظرش بود کبد به جایی رسید که فقط ۳۰درصد کار می کند،

نمی دانم با شکایت کار به جایی می رسد یا نه،اما اگر پدرم را از دست می دادیم چی؟

خواهرفرنگ نشین همچنان بی خبر است،ینگه دنیا و گرانی هایش و اختلاف ساعت زیادی که با ما دارد حسابی خسته اش کرده و فرنگ را ترجیح می دهد.

این روزها یکجور عجیبی همه چیز درهم تنیده شده،حال خوب و بد،غم و شادی،ترس و خوشحالی.