از سه شنبه ای که برماست

پرواز خواهر فرنگ نشین لغو شد،چقدر گریه کرد با خواهر کوچک بگومگو کرد، زنگ زد و آمد خانه ما‌

مثل بچگی ها بغلش کردم،شب تو اتاق بچه ها جاانداختم و کنار هم با استرس و بدخوابی تا صبح سر کردیم.

صبح با هم قهوه خوردیم،حرف زدیم ،حرص خوردیم تا بهتر شد و رفت.

این روزها همه چیز جدی شده،انگار در صحرایی راه می روم و هرآن منتظرم تیغ ها محاصره ام کنند....