او مرا بسته نگه داشت*

روزهای نزدیک آزمون آنچنان همه چیز در مغزم بهم چسبیده که هر تستی می خوانم هیچ نمی فهمم!!!!

آقای میم خوب هوایم را دارد!خانواده ام هم.

با خودم فکر می کنم در خانواده ای که همسرت خودخواه باشد اینکه تو مادر باشی و تامین مالی باشی (در حد خوراک و سقف بالای سر،نه بیشتر)،هرقدمی که برای رشد خودت برداری اضافه است پس هیچ حمایتی که نمی شوی بماند،اعصاب خردی ها هم بیشتر می شود چون تو نیازی به درس و کار نداری!

 یادم هست آقای میم وقتی درس و کنکور ارشد داشت تمام بار مسئولیت درسش را انداخت روی دوش من!

چرا؟

چون مرد بود و سرکار می رفت و این مدرک برای خانواده لازم بود.

امسال قبول نمی شوم،بیشتر از هفت ماه صبح های زود بیدار شدم نهایت یکی دوساعت درس خواندم و روشنا بیدار شد،یک کوه کتاب مانده که ورق هم نزدم،

مادرم فقط زنگ می زند می گوید این روزهای آخر آزمون خیلی مهم!

آقای میم وقتی بهش گفتم صفر تا صد درس های ارشدت با من بود و تو حتی یک ساعت بچه ها را پارک نبردی تا من درس بخوانم فقط سکوت کرد و بدون اینکه یکبار این کار را انجام بدهد.

دلم برای خودم می سوزد،باید سه برابر تلاش کنم تا در نهایت قبول بشوم.

می دانم فشار زیادی روی من هست که امسال قبول بشوم،اما خودم می دانم چه کردم و چه شرایطی داشتم.

در نهایت این منم که هرچه به دست بیاورم فقط و فقط با دستان خودم بوده بدون هیچ کمکی.

*یک کلیپ می دیدم از دختری که از رابطه اش به شدت خشمگین بود،می گفت "من کسی رو می خواستم که پشتم باشه،من رو به جلو هل بده ولی این من رو بسته نگه داشته بود"